مهمترین زیستگاه و خواستگاه انار در دنیا ، خطه سرسبز شمال ایران می باشد.
پیشینه تاریخی انار در استان مازندران :
جنگلهای مازندران خاستگاه اولیه انار بوده است و از دوران خیلی قدیم انار در جنگلهای این استان دیده شده و هنوز هم این درختان خودرو وجود دارند که معروف به انار ترش جنگلی میباشند.
بهشهر را می توان پایتخت انار دنیا به شمار آورد. کشت و کار انار در بهشهر ریشه در تاریخ آن دارد؛ با کاوشی که در گوهر تپه رستمکلای این شهرستان صورت گرفت یک گردن آویز مفرغی به شکل انار با قدمت ۳۰۰۰ ساله کشف شده است، این امر نشان می‌دهد این منطقه خاستگاه انار دنیا است. پیشینه کشت انار در مازندران به دوره غارنشینی بشر در این منطقه بر می گردد.
ناصرالدین شاه نیز در نخستین سفرنامه خود از مازندران به درخت های فراوان انار در میانکاله و شهر اشرف اشاره داشته است.
فراوانی انار در شرق مازندران به مرور زمان سبب فراهم آوردن مشاغل و کسب و فنون مختص با کاشت، داشت و برداشت و فرآوری این میوه به شیوه سنتی شد و از این طریق این میوه بهشتی با اثرگذاری بر سنت غذایی مازندرانی ها، رد پای فرهنگی عمیق از خود در استان بر جای گذاشت.
به اعتقاد جامعه شناسان از نظر اجتماعی و فرهنگی با توجه به این که تمامی مراحل برداشت و فرآوری انار به صورت همیاری جمعی انجام می شود، این میوه در بردارنده فرهنگ کار و منفعت گروهی است و این امر به مرور زمان به عنوان میراث فرهنگی ناملموس مردمان بهشهر شناخته شده است.
“مازندران مهد انار دنیا”
